"24 Preludia - Słowa "  na fortepian Aleksandra Czarneckiego są utrzymane w konwencji estetycznej neobarokowo - elegancko - folkowej (wyraźne wpływy "Mazurków" K. Szymanowskiego) oraz zdradzają rosnące zainteresowanie twórcy ascetycznymi koncepcjami szkoły francuskiej, takimi jak "épuration", "sobriété", "simplicité" przy jednoczesnym zachowaniu charakterystycznej dla wcześniejszych utworów rachmaninowsko-skriabinowskiej "grusti ". Są podróżą poprzez przyjazny , słoneczny i łagodny pejzaż  ale w którym wprawne oko dojrzy, jak u Breughla, rozgrywający się dyskretnie, trudny do zdefiniowania intymny dramat a nad samą podróżą  unosić się będzie wszechobecne, przytłaczające antyczne fatum.